توضیحات
نام انگلیسی : paraquat
علف‌کشی غیر انتخابی ، تماسی با اثر جابجایی، از گروه بای پیریدیلیوم‌ها
ویژگی‌های خاص:
نحوه اثر:بازدارنده فتوسیستم ۱ از طریق انحراف الکترون، آسیب به غشاء سلولی و سیتوپلاسم
نحوه جذب و انتقال درگیاه: این علف‌کش تماسی است و توسط اندام‌های سبز گیاه جذب می‌شود و به مقدار کم در آوند چوب قابل انتقال است.
علائم تأثیر در گیاه: پژمردگی، سوختگی و خشک شدن بافت‌های سم خورده در عرض چند ساعت
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علف‌کش): این علف‌کش در تماس با خاک به سرعت بی اثر و غیرفعال می‌شود.
موارد مصرف در ایران:
علف‌های هرز کشیده برگ و پهن‌برگ با رفتار هدایت شده در درختان میوه هسته دار، دانه دار، مرکبات] ۳ تا ۵ لیتر در هکتار وقتی ارتفاع علف‌ها ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر[؛ سس در یونجه، شبدر و اسپرس] ۳ تا ۵ لیتر در هکتار بعد از رویش سس[ ؛ علف‌های هرز یکساله در نیشکر، سیب زمینی ]۳ لیتر در هکتار بعد از سبز شدن علف و قبل از رویش[ و زمین‌های آیش و اراضی غیر زراعی
راهنمای مصرف:
•مقدار مصرف پاراکوات در باغهای میوه۳ تا ۵ لیتر در هکتار و در زمانی که ارتفاع علف‌های هرز ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر باشد.
•مصرف پاراکوات به همراه مویان، درجه تأثیر آنرا افزایش می‌دهد.
•مقدار مصرف پاراکوات جهت کنترل سس نیز ۳ تا ۵ لیتر در هکتار و بعد از رویش سس میباشد.
•۳ لیتر در هکتار بعد از سبز شدن علف‌های هرز و قبل از رویش نیشکر و سیب زمینی جهت کنترل علف‌های هرز در این مزارع
•جهت موفقیت کامل در حذف علف‌های هرز، باید تمام اندام‌های سبز آنها آغشته به علف‌کش شود.
• ترجیحاً زمانی استفاده شود که علف‌های هرز کمتر از ۱۵ سانتی متر طول داشته باشند.
•وقوع بارندگی ظرف ۱۰ دقیقه بعد از سم‌پاشی ممکن است سبب شسته شدن علف‌کش از سطح گیاه شود.
•دوزهای پائین پاراکوات همراه با خیس کننده استفاده شود.
•موفقیت در کنترل علف‌های هرز چند ساله توسط پاراکوات تنها در صورت تکرار سم‌پاشی تا تخلیه کامل ذخایر غذایی ریشه‌های گیاه امکان پذیر خواهد بود.
•جهت کنترل علف هرز مرغ(Agropyron) می‌توان پاراکوات را در پائیز و در مرحله دو برگی استفاده کرد. در صورت نیاز باید سم‌پاشی را تکرار نموده و عملیات شخم را تا بعد از آخرین سم‌پاشی به تاخیر انداخت.
•پاراکوات نباید به شاخ و برگ و تنه درختان پاشیده شود. دوز مناسب با توجه به پیشرفت مرحله رویشی علف هرز تعیین شود.
•کاربرد پاراکوات در مناطقی که سابقه سس دارند، مناسب است.
•پاراکوات جهت کنترل علف‌های هرز مزارع سیب زمینی و تا زمانی که ۲۰ درصد غده‌ها سبز شده باشند، قابل توصیه است. در این مرحله از سم‌پاشی خسارت وارده به بوته‌های سیب زمینی جزئی بوده و به سرعت جبران می‌شود. در منطقه دماوند زمان سم‌پاشی معمولاً به بعد از آب دوم موکول می‌گردد.
•در مورد سس یونجه و شبدر، بعد از سبز شدن سس و فقط برای از بین بردن هسته‌های اولیه آلوده به سس به کار می‌رود. از جابجایی یونجه‌های آلوده به سس خودداری شود.
•جهت کنترل سس، محلول ۱۲-۱۰ در هزار پاراکوات بوسیله سمپاش‌های پشتی ساده و صرفا در محل لکه‌های آلوده به سس توصیه می‌شود.
•برای کنترل سایر علف‌های هرز در مزارع یونجه سم‌پاشی در شرایطی انجام شود که یونجه در حال خواب زمستانه بوده ولی علف‌های هرزی مانند خاکشیر و یولاف وحشی در حال رشد باشند. سم‌پاشی در خارج از ساعات یا ایام یخبندان صورت گیرد.
•کاربرد پاراکوات در یونجه در زمانی که محصول به خواب زمستانی رفته است، توصیه می‌شود.
•بهترین زمان مصرف در بیشتر درختان میوه هسته دار ماه فروردین و مهر ماه میباشد.
•برای سم‌پاشی علف‌های هرز موجود در بین ردیف‌های کاشت باید از محافظ بادبردگی استفاده شود.
•کاربرد این علف‌کش بر روی کشمش سیاه، انگور فرنگی، مو، سایر میوه‌ها و تمشک باید با دقت و در زمانی که این گیاهان در خواب زمستانی اند صورت گیرد.
•برای حذف اندام‌های رونده توت فرنگی می‌توان از پاراکوات و در زمانی که این گیاه در مرحله گلدهی و یا ظهور میوه استفاده کرد. در این رفتار باید از سمپاش‌های مجهز به محافظ بادبردگی استفاده کرد.
•در گونه‌های پیاز دار پاراکوات را قبل از ظهور پیازها (حداقل ۳ روز قبل از ظهور در خاک‌های شنی) و یا در آخر فصل مصرف نمائید، مشروط بر اینکه روی شاخ و برگ و یا پیازها به خوبی پوشانیده شده باشد.
•محلول پاشی نباید در خاک‌های شنی سبک در فاصله کمتر از ۳ روز مانده به رویش پیازها انجام گیرد.
•در خزانه درختان جنگلی، ۳ روز قبل از رویش بذرها به کار می‌رود.
•سم‌پاشی در تاکستان به صورت هدایت شده و فقط روی علف‌های هرز رشد کرده انجام شود و از برخورد محلول سم با قسمت‌های سبز تاکستآن‌ها جلوگیری به عمل آید. دوز مصرفی بستگی به میزان رشد و انبوهی علف‌های هرز دارد و این توصیه فقط در سیستم ایستاده و داربستی قابل اجرا است.
•پاراکوات برای کنترل علف‌های هرز یکساله که در حدواسط بین کاشت تا رویش محصول رشد می‌کنند مورد مصرف دارد.
•برای مزارعی که تراکم علف‌های هرز آنها بیشتر و یا مراحل رویشی آنها پیشرفته‌تر باشد باید از دوز بالاتر استفاده شود.
•در محصولات جالیزی و برای مبارزه با علف‌های هرز یکساله( اعم از پهن‌برگ یا باریک برگ) باید پاراکوات در مرحله ۴ تا ۶ برگی و بصورت محلول‌پاشی بکار برود. در این رفتار باید بوته‌های جالیز از برخورد با قطرات علف‌کش محافظت شوند.
•از قرار دادن ظروف پلاستیکی یا فلزی علف‌کش و یا برخورد سم با بوته‌های جالیز ممانعت به عمل آید. درصورتی که کشت بصورت ردیفی و فاصله بوته‌های بین خطوط کم باشد، می‌توان از لوله‌های پلیکا که در جهت طولی نصف شده باشد نیز برای جلوگیری از برخورد سم با گیاه اصلی استفاده نمود.
•پاراکوات در خزانه گوجه فرنگی، فلفل و بادمجان و جهت کنترل علف‌های هرز بذری که زودتر سبز کرده باشند نیز به کار می‌رود. در این تیمار رویش گیاه اصلی در محیط بدون علف هرز امکان پذیر می‌گردد. استفاده از این روش بخصوص در مناطق جنوب کشور برای مبارزه با یولاف وحشی و خونی واش در خزانه گوجه فرنگی متداول میباشد.
•از برخورد محلول سمی با پاجوش‌ها و برگ نخیلات جلوگیری نمائید. دوزهای بالاتر برای مراحل پیشرفته تر رشد علف‌های هرز به کار می‌رود. برای کنترل قطعی علف‌های هرز دائمی به جای پاراکوات از گلایفوسیت بصورت سرتاسری یا لکه‌ای استفاده شود.
•بهتر است پاراکوات توسط افراد متخصص و حرفه‌ای مصرف شود. این علف‌کش نباید در ظرف‌های غذا و نوشیدنی قرار گیرد.
•حداکثر دفعات تیمار یک بار در سال برای یونجه، کاهوی مزرعه ای، سبزیجات گلخانه‌ای و گیاهان زینتی و ۳ بار در سال برای نعناع و علف‌های هرز پرشاخ و برگ میباشد.
•درصورت مصرف علف‌کش در گلخانه‌ها، باید درها و منافذ اطراف گلخانه بسته شوند.
•حداقل ۴ ساعت و درصورت ممکن یک شب مزرعه تیمار شده را ترک کنید.
•در سم‌پاشی با حجم کم، به حداکثر غلظت مجاز توجه نمائید.
•دوره کارنس برای نعناع و سبزیجات برگی ۸ هفته است.
•در صورت مسمومیت کشاورز در حین سم‌پاشی شستشوی معده توام با تجویز مواد جاذب معدنی مثل کائولین، خاک بنتونیت یا ذغال فعال و تجویز مواد مسهل ضروری است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.